ბიძინა ივანიშვილის ქველმოქედებისშესახებ მის პოლიტიკაში მოსვლამდეცბევრი რამ ცნობილი იყო, მიუხედავადიმისა, რომ მისი ერთი ფოტოც კი არგაგვაჩნდა და ფიზიკურად ვერ ვცნობდით,მაინც ყველაფერი ვიცოდით. მასზელეგენდები დადიოდა. როგორც კიხელისუფლებაში მოსვლა გადაწყვიტა,მთელი დავთარი გამოქვეყნდა იმისშესახებ, თუ სად, რომელ კუთხეში რაგააკეთა. გურულები მის მზესფიცულობდნენ, აჭარლებიც, აღარაფერსვამბობთ, თავად საჩხერეზე და საკუთარ სოფელ ჭორვილაზე, წინასაარჩევნოდდიდი პატივი სცა სტიქიით დაზარალებულ კახელებსაც, რამაც 2012 წლისარჩევნებზე გარკვეული გავლენა იქონია.
ერთ-ერთი კუთხე, რომელიც ყველა ყოფილი ხელისუფლებისგან და თავადბიძინა ივანიშვილისგანაც მიტოვებული იყო და ასეთად დარჩა კიდეც,სამეგრელოა. ივანიშვილის ქველმოქმედების ნუსხაში სამეგრელო არ ფიგურირებსდა საპარლამენტო არჩევნების შედეგიც ასეთი დადგა, «ქართული ოცნების»მაჟორიტარმა მხოლოდ ერთ ქალაქში _ ფოთში გაიმარჯვა.
გაზეთი «საქართველო და მსოფლიო» დაინტერესდა, თუ რა ვითარებაასამეგრელოს რეგიონულ ცენტრში _ ზუგდიდში: რა შეიცვალა ახალიხელისუფლების პირობებში სასიკეთოდ, როგორ ცხოვრობენ ადგილობრივები დაგაჩნდა თუ არა რეგიონში დაპირებული საწარმოები?
ომარ სიჭინავა, ზუგდიდის მკვიდრი, პედაგოგი, «ქართული ოცნების»მხარდამჭერი:
_ ბატონო ომარ, რა ვითარებაა ზუგდიდში? როგორი განწყობა აქვს ხალხს?თვლიან, რომ მათი ყოფა გაუმჯობესდა?
_ ახალი ხელისუფლების მოსვლას ზუგდიდში ვერავინ გრძნობს, შეგრძნება გვაქვსისეთი, რომ მთავრობა საერთოდ არ გვყავს ან ზუგდიდისთვის არ სცალია.ადგილი აქვს უსამართლობას, ზუსტად ისე, როგორც წინა მთავრობის დროს.
_ რა სახის უსამართლობაზეა საუბარი?
_ ძირითადად, სოციალურად დაუცველი ხალხი ჩივის, მათ ისევ უჭიანურდებათ ის პროცესი, რომ დახმარება მიიღონ, ისევ თბილისისკენ იშვერს ყველა ხელს და ამბობენ, რომ დედაქალაში უნდა მოგვარდეს კონკრეტული გაჭირვებული ოჯახის პრობლემა, რაც გასაკვირია. ისევ ბიუროკრატიაა და სიმართლის პოვნა ძნელია. საპასუხისმგებლო სამსახურებში ისევ «ნაციონალები» სხედან.
ყველაზე მეტად ხალხის წყრომას იწვევს ის, რომ სამეგრელოში ეკონომიკურიმდგომარეობა კი არ გამოსწორდა, უარესობისკენ წავიდა. გაზაფხულზე ყველარაიონს უჭირს, მაგრამ ზუგდიდს _ განსაკუთრებით. ჩვენი ერთადერთიშემოსავალი თხილია და გაზაფხულზე თითქმის ყველა ოჯახი უშემოსავლოდრჩება. ჩვენთან არ არის სამუშაო ადგილები, გაჩერებულია ყველანაირიმშენებლობა, პროექტები, რომლებიც ანაკლიაში ხორციელდებოდა და საკმაოდბევრი ხალხიც იყო დასაქმებული. თავად ანაკლიაში მცხოვრები მცირე ბიზნესმენებიც გაგიჟებულნი არიან, მათი ერთადერთი შემოსავალი ის პატარა მაღაზიები და ჯიხურები იყო, რომელთაც აქამდე მეტ-ნაკლებად ამუშავედნენ. მათთან გასაუბრება პრობლემა არ არის, თქვენც შეგიძლიათ ჰკითხოთ და გეტყვიან, რა მდგომარეობაა.
ანაკლიაში მას შემდეგ, რაც მშენებლობები დაიწყო, ხალხმა ცოტა ამოისუნთქა. მათთვის მნიშვნელოვანი იყო, რომ ბევრი დამსვენებელი ყოფილიყო, სასტუმროებში სტუმარი ჩასულიყო, ამით მაღაზიის მეპატრონეები ოჯახის რჩენას ახერხებდნენ. ერთ-ერთმა მეწარმემ თქვა, რომ დღეში 2 ათას ბოთლ მინერალურ წყალს ყიდდა და ახლა ათ ბოთლს ძლივს ყიდის. თითქოს მცირე ნიუანსია, მაგრამ ყველაფერი ერთმანეთს ემატება და ხალხის უკმაყოფილებაც მძაფრდება.
_ რა ვითარებაა საკრებულოებში და გამგეობაში?
_ გამგეობა «ქართული ოცნების» წევრებით დაკომპლექტდა, საკრებულოში ისევ «ნაციონალები» არიან.
_ ძალიან ბევრ რაიონში ახალ ხელისუფლებას უჩივიან, რომ «ნაცებიდან»შეგზავლინი ხალხიაო, ამ მხრივ რა ვითარებაა ზუგდიდიში?
_ ამის ფაქტები არ მაქვს, მაგრამ ყველაფერი «ნაციონალებთან» შეთანხმებით რომხდება, ეს ნათლად ჩანს. «ნაცები» და «ოცნება» ერთმანეთთანშეხმატკბილებულები მუშაობენ. საპრეზიდენტო არჩევნებში ეს აშკარადგამოჩნდა, ისინი პროცენტებზეც შეთანხმებულები იყვნენ.
სამეგრელოში «ნაციონალების» თარეში არ დასრულდება, ადგილობრივ არჩევნებშიც დიდ შედეგს დადებენ, ისინი, სულ ცოტა, 40%-ს აიღებენ.
_ რა იწვევს ამას, რომ ხალხს «ნაციონალების» მეტი იმედი აქვს?
_ ზუგდიდში საქმე არ კეთდება. სამართალდამცავები, როგორც ადრე, ისევ დაგეშილები არიან, მგონი, ამ მხრივ დაწყევლილები ვართ. ისინი თავის უფლებამოსილებას ამეტებენ. არჩევნებისთვის ფულს აგროვებენ და ჯარიმებს, როგორც გაუხარდებათ, ისე უწერენ ხალხს.
გზების მშენებლობა შეჩერებულია, დენი ითიშება, ამის კი აქაურ მოსახლეობასძალიან ეშინია, ყველას ახსოვს დრო, როდესაც კვირაობით შუქი არ ჰქონდათ, იმდროში დაბრუნება არავის სურს. ზუგდიდი უკიდურესად გაჭირვებულმდგომარეობაშია და ამას როდემდე გაუძლებენ ან მოითმენენ, არავინ იცის.ყოველ შემთხვევაში, უკმაყოფილება დღითიდღე მატულობს.